شهادت حضرت عباس علیه السلام
شاعر : حسن لطفی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : غزل
برادری به زمین بود و بال و پَـر میزد برادری به سرش بود و هِی به سر میزد
برادری به زمین از لبش جگر میریخت برادری به ســرش ناله از جگــر میـزد
چــقــدر بر بــدنش جــای تیــر پـیــدا بــود کنــار هلهـلــه ها دست بر کــمر میــزد
دو دست در بغل و یادِ مــادرش میکرد دوباره حرف در و چوبِ شعله ور میزد
خبر رسید به زیـنب و بعد از آن خاتون گره به معجــرِ طفلانِ بی خبــر میــزد
کمی ز ساقۀهر تیر از دو سـو پیداست کسی که بغض علی داشت تا به پَر میزد
امیــد اهل حــرم بــود؛ زآن جهت باشد اگـر حسین نشستــه به روی سـر میزد
|